Ale.
Zawsze jest jakieś ale. Zawsze! Ale!
Człowiek później siedzi i rozmyśla o tym ale. Albo nie rozmyśla, ale szanowne komórki mózgowe rozmyślają za nas, co objawia się ulokowaniem ale w tylnej części czaszki i nękanie nas. Najpierw delikatnie i nieświadomie, aż z czasem jak nie walnie obuchem w łeb... łubudubu. Koszmar jakiś.
Ale uruchamiane jest przez jedną niepotrzebną myśl, sms, telefon, wiadomość mailową, fejsbukową czy inną zagajkę życzliwej osoby. Nieważne. Jest impuls - jest reakcja. Jest też środek nocy a ja rano muszę wstać. Wcześnie rano!
Najgorsze z możliwych jest ale co by było, gdyby... No szlag człowieka może trafić w trakcie takiego rozmyślania. Bo może być wszystko! Dosłownie wszystko, co sobie w swej nieograniczonej fantazji wymyślimy. A im dłużej myślimy, tym więcej mamy potencjalnych możliwości. Tylko decyzji jakiejś nijak się nie da podjąć, bo pojawia się ale!
Albo ale w wydaniu: chcę, ale... bądź dla odmiany, nie chcę, ale... Wiadomo, dylematy dziewicy - chcę, ale się boję. Najlepsza zabawa zaczyna się, jak z jednej strony czujemy, że chcemy, ale a z drugiej, że jednak nie chcemy, ale... Typowy impas. Jazda bez trzymanki, proszę Państwa. I to wszystko się dzieje w tej głowie, tej co to podobno do robienia fryzur jest.
Na sen zafundowałam sobie więc wymianę smsów. Mówiłam, że trzeba było nie odpisywać! Drugi wieczór z rzędu. Zła dziewczyna. Najpierw był miło, kulturka pełna, rozmowy nieszkodliwe o sztuce, pogodzie i dupie maryni. Do czasu! Tak czułam, że to nie bez powodu prowadzimy te konwersacje. I nagle się okazuje, że ale! Co gorsza, ja też mówię o swoim ale. Miałam nie wracać, miałam nie rozgrzebywać jak kura pazurem, skąd się wzięły te wszystkie ale? Wylazły sobie na świat i robią co chcą!
No i po co to komu? Na co to?
Najgorsze, że już mi się miesza, czy ja uważam, że ale co by było, czy sądzę raczej, że nie chcę, ale, a może jednak chcę, ale... O rozumie zdradliwy, pokrętny i przekupny, karmiony złudnymi myślami!
Pokręcone to życie. Jedni chcą i nie mogą. Inni mogą a nie chcą. Każdy kogoś szuka a jak znajdzie, to się okazuje, że lepiej być samemu.
Chcę sobie na kilka godzin wyłączyć mózg. Może to powstrzyma te żyjące własnym życiem myśli.
Liczę barany: raaaz..... dwaaaa..... trzyyy..... cztery..... ..... .....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz