PrądoTWÓRCZO

Od zawsze boję się pająków, ciemności, piorunów i prądu.
Wszystkich tych rzeczy obawiam się dość panicznie.
Nie wiem wiec dlaczego mam taką, hm, właściwość, która powoduje w stanach ponadnormowego pobudzenia emocjonalnego ewidentną niekompatybilność moją z jakąkolwiek elektryką.
Te stany to seks i złość.
Niekompatybilność to wywalanie korków.
Zdarzyło mi się już pozbawić pół bloku prądu jednym dotknięciem włącznika światła w moim mieszkaniu. A podobno tak się nie da zrobić.
Wielokrotnie zawieszają się przy mnie urządzenia elektroniczne od laptopów po mikrofalówki.
Byłam z tego powodu nie raz obiektem niewybrednych żartów i kazano mi trzymać się z daleka.
Z hukiem trzaskały przy mnie żarówki, gdy chciałam włączyć światło.
W lampach, lampkach, a nawet takich pochłaniaczach, które zwyczajowo montuje się nad palnikami w kuchni.
Takie rzeczy się oczywiście każdemu przydarzają. Tyle, że ja wyrabiam norme kilku osób.
Dzisiaj.
A dzisiaj zwyczajowo chciałam zapalić światło na klatce.
Pstrykło, błysło i zgasło.
Już nie ma światła na korytarzu.
Od pierwszego do piątego piętra.
Cóż, mam za sobą ciężki dzień, a teraz cała moja negatywna energia, jak po uziemieniu, poszła sobie w cholerę.
Elektryczne katharsis.